wat te doen met die slakken?

pontje Namur

27 - 8
Namur - Sluis Montigny-sur Sambre

BRYC Brussel
Sluis Zemst, de deur komt uit het water, let op de slagbomen!


1849/0 - 1853/6 vertrek 11.45 uur aankomst 18.45 uur, 6 sluizen
Wij hebben eerst Walter en Elly uitgezwaaid, die terug gingen naar Huy.
Deze tocht zou zo mooi moeten zijn en gedeeltelijk was het ook zo.
Na het tanken bij de jachthaven zijn wij de Maas afgegaan tot de splitsing van de Sambre. Direct om de hoek heb je al een sluis. Hier werden wij eerst tegen de kant gedrukt door een rondvaartboot, die keerde, daarna konden wij de sluis in met een vrachtboot met grote schroeven, heerlijk. Echt aan de ankers hangen om te blijven liggen. Sluis Salzinnnes verval, schrik niet 1.70 mtr. Uit de sluis achter de boot aan naar de volgende, toch wel een hoop industrie. De volgende sluis was die van Floriffoux, verval 3.90 mtr en deze ging snel, was geautomatiesserd en werd goed begeleid. De omgeving werd mooier en bij Floreffe kon je de oude abdij zien.
Voor je aan de koffie zat was er alweer een sluis, Mornimont, verval 4,60 mtr,
hier kwamen wij redelijk doorheen, samen met nog een pleziervaartuig met iemand in zijn uppie. Na Morimont zouden wij eigenlijk aanleggen in Auvelais, een goede aanlegplaats en een leuke plaats om te bezoeken. Echter, het was pas 3 uur en wij gingen verder. Hadden wij dat maar niet gedaan!
Na de sluis van Auvelais, verval 2,80 mtr, werd de omgeving anders, meer industrie en het water uitzonderlijk vuil, veel plastic, hout en lege flessen. Ja hoor, weer
een sluis, Roselies, verval 3,60 mtr waar we snel doorgingen. Alles kost wel tijd
omdat de ene sluis net dicht ging en de andere aan het schutten was. Wij dachten in één van de draaikommen te gaan liggen. Mis, de bolders lagen te ver uiteen en de muren waren te hoog. In stunten hadden wij geen zin. Dan maar door. Na de sluis van Montigny, verval 3,00 mtr en een vervelend beroepsschip, waren wij het zat en legden aan aan de kade, die net zo hoog was als onze boot. Wilden wij net wat gaan drinken, komt daar een bak van een boot aan, 120 mtr, ongeladen, met de mededeling dat deze plaatsen voor de beroeps waren, of wij maar 100 mtr wilden opdonderen. Weer losmaken, motor starten, weer vastleggen en zien dat je eraf komt. Met Gaston, de medevaarder hebben wij toen koffie en pils gedronken en later hebben wij hem gehaald om mee te eten. Lijkt toch wat gezelliger! Na nog wat gebabbel in Vlaams, Frans en Engels, hij sprak alles door elkaar, zijn wij gaan slapen, in de hoop dat er geen schip meer zou aanleggen, hetgeen niet gebeurde.

klein Willebroek, de pont naar Boom over de Rupel

27-8
Montigny - Landelies
1853/6 - 1855/1
07.15 - 10.30 uur 3 sluizen
Om zes uur was het grote schip al in de sluis en wij besloten maar door te gaan.
De buurman was ook al op en om 07.15 gingen de touwen los en door naar de volgende sluis.

laag water heet hier zand!

Wat toen gebeurde beschrijf ik nu: De laatste plek om te overnachten had moeders goed gekozen, verder was er niets meer! Links en rechts staalfabrieken, silo's met oudijzer, schepen, stank, bruggen, vuil water, smal, breed: in één woord: hel!
In de sluis Macinelle, verval 3,00 mtr, was het weer raak. De beroeps gaf zoveel schroef, dat wij alle kanten uitgingen, behalve de goede. Blij dat wij geen schade hebben gemaakt. In de sluis was het lastig verhalen omdat de bolder ver uiteen stonden en ook in de hoogte moeilijk bereikbaar waren. Corrie verrichtte huzarenstukjes, terwijl ik met de motor speelde, stuur bak, vooruit, achteruit, om de boot tegen de kant te houden.

oude sluis met kerk en sluiswachterswoning

Gaston ging naar rechts, naar Tournai, wij rechtdoor naar Landelies. Het slechtse stuk komt nog, alleen maar bruggen, smal vaarwater, bakboord varen en opletten op tegemoetkomers. De sluis Monceau zou uitkomst moeten brengen, verval 4,90 mtr en hier waren geen bolders!!! De sluismeester kwam met een touw met haak om onze landvasten op te hijsen, weer terug te gooien en zo ging het omhoog. Niet gewoon omhoog, nee!, de hele bak was vol tot aan het randje. Wij dachten, nog even en wij rijden zo weg op het fietspad! Toch een goede service.

daar gaan wij dan
Antwerpen in zicht







De grote beroeps waren weg en de omgeving werd zeer mooi, zie later de foto's.
Het werd allengs smaller en je moest goed kijken of je nog in het midden zat, vanwege de vele bomen, die het licht wegnamen. Absoluut een aanrader, zelfs om nog een stukje verder te gaan, zelfs Frankrijk in.

het Kasteel
wachten voor de Royerssluis aan de Palingplaat








De laatste bocht naar links en daar viel onze mond open! Een sluisje, waarvan wij dachten dat het voor kano's was, een ophaalbruggetje. Leuk!! Geen marifoon, bij de nadere sluizen absoluut nodig, de bellen rinkelden en de sluiswachter deed de brug
omhoog en draaide de sluis handmatig open. Verval 2,20 mtr. Vastleggen was eigenlijk niet nodig, de boot paste er net in. Ook hier werden wij geholpen. Sluisdeuren dicht, schuiven andere kant open en daarna de deuren . Natuurlijk kreeg deze man drinkgeld voor zijn service. De haven? 200 mtr links. Eigenlijk de kade voor de
waterval, onder de bomen, tussen het groen. Wat denk je? de havenmeester met vakantie, alles op slot, wel stroom, geen douches. Je maakt toch van alles mee.
Volgens ons worden al deze kleine sluizen door dezelfde persoon bediend: bij alle sluizen staat: Manuelle, het zijn er nog 7. Toch aardige inkomsten. Morgen gaan wij naar Montigny-sur-Tilleul met de bus boodschappen doen. Het dorp ligt op de heuvel en met de fiets komen wij daar niet tegen op.
Zaterdat terug en dan naar Seneffe, eerst nog een stukje door Charleroi.

Charleroi wat een stank
de laatste sluis na Charleroi en dan....






mooi hè?
sluis Landelies met handbediening